سروستان پاک ایرانیان

هگزاکونازول

قارچ کش سیستمیک با اثر حفاظتی و معالج از گروه تری آزول ها

فرمولاسیون : (Anvil®) 5% SC

تاریخ ثبت : ثبت موقت اولیه 15/12/1379 تمدید تا سال 1385

نحوه اثر : از بیوسنتز ارگوسترول جلوگیری می کند.

موارد مصرف در ایران :

سفیدک سطحی مو

 

راهنمای مصرف :

• برای کنترل سفیدک سطحی مو، محلول پاشی به نسبت 0.25 در هزار صورت می گیرد.

 

هگزاکونازول نوعی قارچ کش سیستمیک با عملکرد محافظ و درمانی است. برای کنترل بسیاری از قارچ ها ، به ویژه Ascomycetes و Basidiomycetes ، به عنوان مثال استفاده می شود. Podosphaera leucotricha و Venturia inaequalis روی سیب ، Guignardia bidwellii و Uncinula necator روی تاک ، Hemileia vastatrix روی قهوه و Cercospora spp. روی بادام زمینی ، با 15-250 گرم در هکتار.

 

هگزاکونازول برای چه نوع قارچ کش استفاده می شود؟

هگزاکونازول. هگزاکونازول قارچ کش ترازول سیستمیک با طیف گسترده ای است که برای کنترل بسیاری از قارچ ها بخصوص Ascomycetes و Basidiomycet استفاده می شود. بیشترین مصرف آن در کشورهای آسیایی است و بیشتر برای کنترل بیماری ضد غلاف برنج در چین ، هند ، ویتنام و مناطقی از آسیای شرقی استفاده می شود.

 

کدام یک از محصولات تحول محیطی هگزاکونازول است؟

هگزاکونازول محصولات استحاله محیطی را شناخته است که شامل اسید 1H-1،2،4-triazol-1-ylacetic است. هگزاکونازول محصولات استحاله محیطی را شناخته است که شامل 1،2،4-triazole و 1H-1،2،4-triazol-1-ylacetic acid است.

 

هگزاکونازول قارچ کش ترازول سیستمیک با طیف گسترده ای است که برای کنترل بسیاری از قارچها بخصوص Ascomycetes و Basidiomycetes استفاده می شود. بیشترین مصرف آن در کشورهای آسیایی است و بیشتر برای کنترل بیماری غلاف برنج در چین ، هند ، ویتنام و مناطقی از آسیای شرقی استفاده می شود. همچنین برای کنترل بیماریها در انواع میوه ها و سبزیجات استفاده می شود.

 

چکیده

هگزاکونازول یک قارچ کش بالقوه است که در مزارع نخل روغن برای کنترل بیماری ریشه ساقه پایه (BSR) ناشی از گانودرما بونیننز استفاده می شود. بنابراین ، میزان اتلاف هگزاکونازول در یک اگروسیستم نخل روغن در شرایط مزرعه ای مورد مطالعه قرار گرفت. دو قطعه آزمایشی با هگزاکونازول در دوز توصیه شده 4.5 گرم در تیمار تحت درمان قرار گرفتند. کف دست (-1) (ماده فعال) و در دو برابر مقدار توصیه شده (9.0 گرم در کف نخل (-1)) ، در حالی که یک قطعه تحت درمان قرار نگرفت. باقی مانده هگزاکونازول در نمونه های خاک در محدوده 74/2 تا 78/7 و 13/7 تا 66/1 میلی گرم کیلوگرم در کیلوگرم به ترتیب در کرت های با دوز توصیه شده و دو برابر تشخیص داده شد. میزان اولیه اتلاف نسبتاً سریع بقایای هگزاکونازول اتفاق افتاد اما با گذشت زمان کاهش یافت. اتلاف هگزاکونازول در خاک با استفاده از سینتیک مرتبه اول با مقدار رگرسیون ضریب (r (2)> 0.8) توصیف شد. نتایج نشان داد که هگزاکونازول در خاک ماندگاری متوسطی دارد و نیمه عمر در طرح دوز توصیه شده و دو برابر توصیه شده به ترتیب 3/69 و 6/86 روز بود. نتایج به دست آمده نشان می دهد که حرکت رو به پایین هگزاکونازول توسط جریان ترجیحی هدایت می شود همانطور که ??در تجزیه و تحلیل تصویر نشان داده شده است. می توان نتیجه گرفت که متغیر بودن شرایط خاک ، عوامل محیطی و خصوصیات شیمیایی سموم دفع آفات هگزاکونازول تأثیر بسزایی در دفع هگزاکونازول در خاک در شرایط مرطوب دارد.